เขียนถึงคนบนฟ้า ซึ้งจังเลย ลองฟัง

ถ้าท้อเป็นเพียงถ่าน... ถ้าผ่านจึงเป็นเพชร

                เพชรมีค่ามากกว่าถ่านหลายล้านเท่า ทั้งๆ ที่เพชรเป็นธาตุคาร์บอนเหมือนกัน ไม้ผ่านการอบการเผา ไม่นานก็กลายเป็นถ่าน แต่เพชรผ่านความร้อน ไม่ต่ำกว่า 5,000 องศาฟาเรนไฮต์ ได้รับความกดดันมากกว่า 1 ล้านปอนด์ต่อตารางนิ้ว ด้วยระยะเวลาอันยาวนาน จนกระทั่งกลายเป็นเพชร เพชรที่เป็นเครื่องประดับอันงดงาม พร้อมๆ กับเป็นของที่มีความแข็งมากที่สุดในโลก

                ถ้าท่านกำลังได้รับความกดดันอยู่ จงอดทน จงอดทนถ้าท่านกำลังถูกเคี่ยวถูกสับ ให้คิดว่าเพียงแค่นี้ จะทำให้เป้าหมายเราสั่นคลอนได้หรือ ถ้าสถานการณ์กำลังบีบคั้น แสดงว่าชัยชนะกำลังรออยู่ข้างหน้าถ้ายังถูกโหมกระหน่ำอีกให้รู้ตัวว่า ท่านกำลังใกล้จะเป็นเพชรเต็มที่แล้ว....

                ในสถานการณ์เช่นนี้ หากหยุดคิดพิจารณาอย่างมีสติ ย่อมจะเกิดปัญญาพบหนทางสว่างได้เสมอ จงมุ่งมั่นอาจหาญสง่างาม เสมือนดั่งเพชรแม้เพชรจะตกอยู่ในสภาวะทุกข์ยากลำบาก อ้างว้างและโดดเดี่ยว แต่เพราะเพชรไม่เคยย่อท้อต่อสู้เรื่อยไป ให้ถือว่าทุกอย่างเป็นบทเรียนและบทฝึกตัวเองเสมอ จนกาลเวลาผ่านไป เพชรจึงภูมิใจในตัวของมันเอง และด้วยความอดทนถึงที่สุดนั่นเอง เพชรจึงเป็นอัญมณีล้ำค่า ควรแก่การประดับมงกุฎของพระราชาผู้ยิ่งใหญ่ จากอดีต... ปัจจุบัน....ตลอดไปในอนาคต

 

 

ขอทาน delivery

    ทุกวันนี้มองไปทางไหน... นั่งอยู่ที่ไหน... ก็มีคนมาขอเงินถึงที่ หรือนั่งอยู่ตามสะพานลอย   มีหมดทุกเพศทุกวัยตั้งแต่แรกเกิดถึงชราภาพเลยทีเดียว   แล้วเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ทั้งๆที่บางคนก็มีอวัยวะครบ 32 ประการ   เวลาเห็นทีไรแล้วมันก็หดหู่ใจทุกที   ที่เห็นบ่อยๆเลยก็มีแม่กับลูกที่เอาลูกนอนกับพื้น  แล้วก็หลับเหมือนกับว่าไม่หายใจอย่างนั้นแหละ  เห็นแล้วก็สงสารเด็กนะว่าต้องเกิดมาเจอสภาพนี้  ถ้าเราเป็นเด็กคนนั้นนะก็คงกลั้นใจตายไปแล้วแหละ  ภาพแบบนี้มีให้เห็นทุกที่จริงๆ ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็เจอ   แต่หนักกว่านั้นอีก เห็นจะเป็นชายตาบอดวัยกลางคน  คนหนึ่งซึ่งเราก็ไม่รู้เลยว่าบอดจริงหรือเปล่า  กำลังเติมเงินโทรศัพท์มือถือออยู่ใน  เซ่เว่น...ซึ่งเราตกใจมากเลย  คนที่เราให้เงินอยู่บสะพานลอยเมื่อวันก่อนที่เห็นว่าตาบอดกำลังกดเบอร์โทรศัพท์เพื่อเติมเงินออนไลน์  Oh…god !  What is  it ?  วันนั้นงงมากเลยไม่รู้จะอธิบายยังไงจริงๆ 

      เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาทำแบบนี้เพื่ออะไร   เอาเงินไปทำอะไร  ทำเป็นแก็งค์หรือเปล่า หรือว่าถูกบังคับให้ทำ  แต่คนเรามันก็เลือกที่จะให้ตัวเองเป็นอะไรก็ได้ไม่ใช่เหรอ  มันไม่จำเป็นที่จะต้องลดศักดิ์ศรีมายกมือไหว้คนอื่นเพื่อขอเงินเขา  มันดูไม่เหลือค่าของความเป็นคนอยู่เลยแม้แต่น้อย  ฉันบอกกับตัวเองเลยว่าต่อให้ยากจนแค่ไหน หรือต้องพิการก็ไม่คิดที่จะไปขอทานใครกินเด็ดขาด  คนเรามันมีศักดิ์ศรีด้วยกันทุกคนถึงแม้ว่ามันจะกินไม่ได้ก็ตาม  ภาพที่ฉันเห็นในวันนั้นมันทำให้ฉันมุ่งมั่นแล้วก็ตั้งใจที่จะทำสิ่งที่หวังให้สำเร็จ เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องใครใครเขาดูถูก 

บทความนี้เขียนขึ้นเพื่อสะท้อนปัญหาสังคมในปัจจุบันนี้

ไม่มีเจตนากล่าวให้ร้ายใครทั้งนั้น

ยางลบกับสิ่งผิดพลาด

J ... สมัยเด็กๆ ครูสอนศิลปะท่านหนึ่งสอนฉันเสมอว่าเวลาเราใช้ดินสอวาดภาพเราห้ามใช้ยางลบ ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจจุดประสงค์ของครูสักท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าเวลาฉันวาดภาพแล้วเส้นมันบิดเบี้ยว ฉันก็อยากจะให้มันตรงสวย แต่ทุกครั้งที่ฉันหยิบยางลบขึ้นมาเพื่อจะลบภาพนั้น ครูของฉันก็จะเตือนถึงกติกานั้นเสมอ แม้นตอนนั้นยังไม่เข้าใจว่าทำไมฉันจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ยางลบและแม้ฉันจะไม่เคยคิดวาดรูปหน้าคนใส่แว่นมาก่อน แต่ฉันก็ได้รูปหน้าคนตามที่ต้องการ แถมยังภูมิใจว่าสามารถวาดภาพๆ นั้นด้วยความมั่นใจ และไม่ต้องใช้ยางลบลบภาพเลยสักครั้งเวลาผ่านไป

J  ฉันโตขึ้น ฉันเรียนรู้ว่า สิ่งที่ครูสอนวันนั้น แท้จริงแล้วมันปลูกฝังนิสัยหนึ่งให้กับฉัน นั่นคือ การเข้าใจธรรมชาติของความผิดพลาด ความผิดพลาดเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตของทุกคน และในชีวิตหนึ่งก็มีหลายครั้งที่ฉันได้พบมันโดยไม่ตั้งใจ สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันยอมรับความผิดพลาดเหล่านั้น และรวบรวมสติเพื่อแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้ ก็คือ การที่ฉันเข้าใจว่า ธรรมชาติของความผิดพลาดคือ การที่มันเกิดขึ้นแล้ว จะคงอยู่ถาวร ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ยางลบลบความผิดพลาดแต่ฉันจำเป็นต้องใช้สมองต่อเติมแก้ไขภาพวาดของฉันให้สมบูรณ์ด้วยตัวเอง

J ...ดังนั้นถ้าความผิดพลาดมันเกิดขึ้นกับเราแล้วการที่เราจะมานั่งร้องห่มร้องไห้ อ้อนวอนขอแหกกฎเพื่อใช้ยางลบกลับไปแก้ไขมันนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้ สิ่งเดียวที่จะทำได้ก็คือ รู้จักพลิกแพลงแก้ไขสิ่งเหล่านั้นด้วยสติ และวาดภาพของตัวเองต่อไปด้วยความระแวดระวังมากยิ่งขึ้น ทุกคนมีดินสอหนึ่งแท่งเพื่อที่จะวาดภาพชีวิตของเราให้สวยงามแต่เราไม่มียางลบสักก้อนที่จะเอาไปลบสิ่งที่เราทำผิดพลาดมาแล้วได้ดังนั้นเราต้องตั้งใจ และมีสติทุกครั้งที่ลากเส้น ถึงแม้ภาพที่เราวาดออกมาจะไม่เหมือนกับภาพที่เราฝันไว้สักเท่าไหร่ แต่มันก็ออกมาจากมือของเราเราควรจะภูมิใจกับมันได้เสมอไม่ต้องกลัวหรอก แม้จะรู้ดีว่าสักวันหนึ่งเราอาจลากเส้นบิดเบี้ยวไปบ้างเพราะถึงอย่างไร ฉันยังเชื่อว่าถ้าสมองและหัวใจของเราทำงานอย่างเต็มที่ภาพชีวิตเราก็งดงามได้โดยไม่ต้องใช้ยางลบ

?  แม้แต่ยางลบก็มีข้อคิดให้เรามอง ลองอ่านบทความนี้ดู ดิฉันเชื่อว่ามันสามารถเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตของทุกๆคนได้ค่ะ

พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

พระราชดำรัส

" . . . ประวัติศาสตร์ได้แสดงให้ปรากฏตลอดมาว่า ชาติใดเสื่อมสูญย่อยยับอับปางไป ก็เพราะประชาชาติขาดสามัคคีธรรม แตกแยกเป็นหมู่คณะ เป็นพรรคเป็นพวก คอยเอารัดเอาเปรียบ ประหัสประหารซึ่งกันและกัน บางพรรคบางพวก ถึงกับเป็นไส้ศึกให้ศัตรูมาจู่โจมทำลายชาติของตนดังนี้ ข้าพเจ้าจึงขอชักชวนพี่น้องชาวไทยทั้งหลาย ให้ระลึกถึงพระคุณของบรรพบุรุษ ซึ่งได้กอบกู้รักษาบ้านเกิดเมืองนอนของเรามานั้นให้จงหนัก แล้วถือเอาความสามัคคี ความยินยอมเสียสละส่วนตัวเพื่อประโยชน์ยิ่งใหญ่ของประเทศชาติ เป็นคุณธรรมประจำใจอยู่เนืองนิจ จึงขอให้พี่น้องชาวไทยทั้งหลาย จงบำเพ็ญกรณีกิจของตนแต่ละคน ด้วยซื่อสัตย์สุจริต ขยันหมั่นเพียร อดทนและกล้าหาญ แล้วอุทิศความเสียสละส่วนตัว ความเหน็ดเหนื่อยลำบากยากแค้น เป็นพลีบูชาบรรพบุรุษ ผู้ซึ่งได้ก่อสร้างชาติเป็นมรดกตกทอดมาถึงพวกเราชาวไทยจนบัดนี้"

....................................................................................................................................................................................................................

ขอขอบคุณข้อมูลจาก  

- irrigation.rid.go.th    

 - vcharkarn.com

self- introductions

  ชื่อนางสาววิมลวรรณ นามสกุลมูลตรีประถมชื่อเล่นแม่ตั้งให้ ปุ้มปุ้ย เพราะตอนเด็กๆตัวอ้วนแทบจะกลิ้งได้จนถึงปัจจุบันนี้ก็ยังกลิ้งได้เหมือนเดิมปัจจุบันพักอยู่ที่อ้อมใหญ่ สามพราน นครปฐมเป็นคนอำเภอไทรโยคจังหวัดกาญจนบุรี เกิดเมื่อวันที่14 ธันวาคม1988  ปีมะโรง เป็นลูกคนโตมีน้องชาย

1 คนอายุ 8 ขวบ ห่างกันมากๆเลยไม่รู้ว่าหลงมาเกิดได้ยังไง

    สถานะภาพปัจจุบันแต่งงานแล้วทุกวันนี้เป็นพนักงานของบริษัท TAMCO  จำกัด บริษัทผลิตหมวกหลากหลายรูปแบบ ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ยอมรับว่าเหนื่อยมากๆแต่ก็ต้องสู้ต่อไป เพื่ออนาคตที่สดใสของเราเอง

จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง

   ๏ ธงชาติไทยไกวกวัดสะบัดพลิ้ว
แลริ้วริ้วสลับงามเป็นสามสี
ผ้าผืนน้อยบางเบาเพียงเท่านี้
แต่เป็นที่รวมชีวิตและจิตใจ

  ๏ ชนรุ่นเยาว์ยืนเรียบระเบียบแถว
ดวงตาแน่วนิ่งตรงธงไสว
"ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย"
ฟังคราวใดเลือดซ่านพล่านทั้งทรวง

๏ ผืนแผ่นดินถิ่นนี้ที่พำนัก
เราแสนรักและแสนจะแหนหวง
แผ่นดินไทยไทยต้องครองทั้งปวง
ชีพไม่ล่วงใครอย่าล้ำมาย่ำยี

๏ เธอร้องเพลงชาติไทยมั่นใจเหลือ
พลีชีพเพื่อชาติที่รักทรงศักดิ์ศรี
เพลงกระหึ่มก้องฟ้าก้องธาตรี
แม้ไพรีได้ฟังยังถอนใจ

๏ แต่สิ่งหนึ่งซึ่งไทยร้าวใจเหลือ
คือเลือดเนื้อเป็นหนอนคอยบ่อนไส้
บ้างหากินบนน้ำตาประชาไทย
บ้างฝักใฝ่ลัทธิชั่วน่ากลัวเกรง

๏ ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง
แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง
ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง
จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง!๚